علی منتشلو

دلگیرم

از دنیآ و روزگآرش

از بی کسی هآ و سکوت هآ!

این منم که اینگونه خسته ام

منی که همیشه خوب بودم و خندآن

منی که خنده هآیم مثآلی بود به مثآل ضرب المثل!

نمی توآنی بفهمی و البته عجیب هم نیست برآیم!

چون “تـو”، “من” نیستی!

پس لطفا قضآوتم نکن...

میدونم تکراری شدم....

میدونم بود و نبودم تو این دنیای مجازی واسه

کسی مهم نیست...

دنبال اینم نیستم طرفدار جمع کنم...

فقط خسته شدم..

از آدما..

از خودم...

میخوام اینجارو ببندم...

واسه همیشه...

دیگه آقای خاصی وجود نداره...

این روزا، نمیدونم دلــــم چی میخواد...

فقط میدونم هر چی که هست،زمیــنــی نیست...

مـــادی نیست...

چند وقتیه که نمی تونیم این اطراف پیداش کنیم...

البته شاید یه روزایی،که شاید مربوط بشه به خیلی سال های پیش،راحت پیدا میشد...

ولی حالا دیگه نـــیـسـت...

البته شایدم باشه،ولی خیــلــی خـیــلی کــــم...!!!!

اونقدر کم که دست هر کسی بهش نمیرسه...

این چیزی که من دنبالش میگردم رو،

شاید خیلی ها داشته باشن

اما قــــــــــــدرش رو ندونن...!

و شایدم خیلی ها مثل من دنبالــــش باشن...!!!

این چیزی که دارمم ازش حرف میزنم،

چیز خیلی با ارزشــــیـــــه

ولی با پــــول نمی شه خریدش...!!!

با زور نمیشه گرفتش و به دستش آورد...

این روزا...

توی این دنیای شلوغ  و پر از آدم،

دلم دنبال یه ذره محــــبــــت میگرده...!!!!

یه ذره دوســـتـــی...

صـــمــیـمــیت...

یه قطره دوســـت داشــتــن...

و شایدم کمی عشـــق...!!!!

دلم بین این همه آدم،

دنبال فقط یه ذره هــمــدلی و هــمـــدردی میگرده...

اما افسوس که ....هِــــــــــــــــــی...!!

شــمـــا چــــی؟؟؟!؟!

شما جایی سراغ دارین که بشه این چیزایی رو که ازش حرف زدم پیدا کرد...؟!؟!؟!

این روز ها،

نمیتوانم دست به قلم بگیرم

و از درد هایم بنویسم...

این روز ها،

درد و غم هایم،

برای خودم هم بازیچه شده اند...

در مقابل

عظمت مصیبت کربلاییان

در مقابل غم های تو یا حسین

خیلی کوچک اند درد های من!!

آنقدر کوچک...

که این روز ها...

  حتی به واژه کشیده نمی شوند...!!